İstanbul'da Binicilik: Erkanlı Riding Club

Biliyorsunuz bu sene biniciliğe merak sardım ve Milano'da derslere başladım. İlk dersten sonra önce iş seyahati girdi araya, sonra covid oldum, sonra da karantina geldi ve ikinci dersi yapamadım bile. O yazım için tıktık

Hem İtalya'nın karantinaya girmesini hem de smartworkingi fırsat bilip Fiona'yla beraber İstanbul'a geldik ancak bizim uçtuğumuz gün Milano'da karantina hafifletilirken Türkiye ve İstanbul'da yasaklar başlamaz mı? Bu da benim şansım olsun diyelim ama ben zaten evden pek çıkmayı planlamıyordum. Belki bir haftasonu güzel bir bağ gezerim veya annemle Kapadokya'ya gideriz diye düşünürken haftasonları evden çıkma yasağı gelince bu planlar da suya düştü. Sağlık olsun, sahilde yürüyüş yapar, köpeklerle oynarım napalım dedim ama hafta içlerinden vazgeçmedim. Şimdi benim şöyle bir şansım var dostlarım, İtalya ve Türkiye arasında 2 saat saat farkı var ve biz çalışmaya İtalya saatiyle 10.30, Türkiye saatiyle kışın 12.30'da başlıyoruz, yani sabahları erken kalkıp yapmak istediğim her şeyi rahat rahat yapabilirim. Tek sorun, akşamları mesaim de en erken Türkiye saatiyle 21.30'da bitiyor ama olsun, ben kafaya koydum, gündüzlerimi sporla değerlendirmeye karar verdim. Ya sahilde uzun yürüyüşler ya da binicilik! (Zaten spor yapmam şart çünkü sabah açma & poğaça, öğlen mantı, akşam lahmacun derken yuvarlanmaya başlamam yakındır.)

Ailem şehir dışında oturduğu için Maslak ve Kemer Country'deki binicilik kurslarını hemen eledim. Açıkçası saatlerimi trafikte geçiremem. Ben de Silivri, Çorlu ve Tekirdağ'daki kursları araştırmaya başladım. En çok önerilen Erkanlı olmuştu. Hem otel hem de binicilik yapma imkanınız var. Böylece bir sabah annemi ve Fiona'yı alıp ilk dersime gittim.

Erkanlı bizim evimize 20 dakika mesafede çok tatlı bir otel:

Dersi Murat Hoca'yla yaptık ve açıkçası İtalya'daki ilk dersimde neredeyse hiçbir şey yapmadığımızı fark ettim. İtalya'da adeta hareketi ve bolca otur-kalk yapmıştık, bu derste ise süratli ve anavan hareketlerini de öğrendim. Yalnız düşmekten korkarak kendimi baya kasmışım, şu anda tüm boynum tutuk. Bir sonraki derste daha cesur olmaya karar verdim ki böyle her yerim tutulmasın, dün gece resmen uyuyamadım. Tabii ki tek ağrıyan, tutulan yanım boynum değil, o kendimi kasmaktan ama bacaklarım ve kalçalarım inanılmaz ağrıyor, işte bu çalışmaktan. Ata binmek dışardan gözüktüğü kadar kolay değil. Yani siz atın üstüne oturuyorsunuz bütün hareketleri at yapmıyor. Baya yorucu ve efor sarf ettiğiniz bir spor.

Ücretlerine gelirsek, yarım saatlik ders 175 tl bilginiz olsun.

Hava güzel olduğu için biz dersi açık alanda yaptık. Fiona her zamanki gibi meraklı gözlerle beni izledi hatta bizimle beraber koşturdu bile.

Yağmurlu ve soğuk havalar için kapalı alanı da mevcut.

Bu arada çiftlikte bir sürü köpek var, Fiona hepsiyle koşuşturdu, en son atlarla da tanıştı gördüğünüz gibi harika bir ekip oldular.

Benim için çok ama çok keyifli bir gündü, 2 Ocak'a kadar burdayım, hafta içi 2 ders almayı planlıyorum ki Milano'ya dönene kadar biraz ilerliyeyim. Yani bu güzel günün benzerleri yaşanıcak umarım.